اختلال آنورکسیا (بی اشتهایی عصبی) در زنان
عادت به امتناع از خوردن غذا برای اینکه تا حد امکان لاغر بمانید یک انتخاب عادی در سبک زندگی نیست. این یک اختلال در خوردن است که در نهایت می تواند سلامت روحی و جسمی شما را به خطر بیاندازد تا جایی که گرسنگی می تواند کشنده باشد. اختلال آنورکسیا در زنان شايعتر از مردان است و معمولاً در نوجوانى شروع مى شود.
فرضيه هاى وجود اختلال روانشناختی زمينه اى در زنان جوان مبتلا به اين اختلال مطرح شده است و براساس اين فرضيه ها در اين زنان تعارضاتى در مورد انتقال از مرحله دختر بودن به مرحله ى زن بودن وجود دارد. مسائل روانشناختى مربوط به احساس درماندگى و اشكال در برقرارى استقلال نيز عنوان مهم در گسترش اين اختلال مطرح شده اند. علائم پراشتهايى ممكن است به صورت يك اختلال جداگانه و يا بخشى از بى اشتهايى عصبى ظاهر شود. بيماران مبتلا به بی اشتهایی عصبی یا پر اشتهایی عصبی بطور فزاینده ای با وزن بدن، غذا و شكل بدن اشتغال ذهنى دارند. فرجام بی اشتهایی عصبی متغیر و از بهبودى خودبخودى (سير صعودى و نزولى) تا مرگ متفاوت است.
همه گير شناسى بى اشتهايى عصبى
انواع اختلالات خوردن در ٤ درصد نوجوانان و جوانان محصل گزارش شده است. بی اشتهایی عصبی در طول چند دهه ی گذشته شايعتر از دوره هاى قبل گزارش شده است و بتدريج شيوع آن در دختران نابالغ و پسرها افزايش يافته است. شايعترين سن شروع بى اشتهايى عصبى در نوجوانى است، ولى ٥ درصد بيماران مبتلا در اوايل دهه سوم عمر به اين اختلال دچار مى شوند.شايعترين سن شروع اين اختلال بين ١٤ تا ١٨ سالگى است. برآورد مى شود كه بى اشتهايى عصبى در ٥ درصد تا يك درصد دختران نوجوان روى مى دهد و ميزان شيوع آن در دخترها ١٠ تا ٢٠ برابر بيشتر از پسرها است.
ميزان شيوع برخى علايم بى اشتهايى عصبى بدون ملاك هاى تشخيصى كامل آن در بين زن هاى جوان قريب به ٥ درصد تخمين زده مى شود. هر چند در ابتدا اين اختلال بيشتر در بين طبقات بالا گزارش شده بود ، ولى امروزه در ارزيابى همه گير شناسى چنين توزيعى مشاهده نمى شود. به نظر مى رسد اين اختلال در ممالك پيشرفته شايعتر است و احتمالاً در خانم هاى جوانی بيشتر شيوع دارد كه حرفه ى آنها مستلزم لاغرى است (نظير مانكن ها و بالرين ها).
چگونه آنورکسیا بر سلامت و تندرستی فرد تأثیر می گذارد
برخی از مشکلات روحی و روانی که در ارتباط با بی اشتهایی تجربه خواهید کرد ، عبارتند از:
- تحریک پذیری
- انصراف از فعالیت های اجتماعی
- بی حسی عاطفی
- افکار وسواسی در مورد افزایش وزن
- احساس نا امنی در مورد طوری که به نظر می رسید
- کاهش علاقه به رابطه جنسی
- اضطراب و افسردگی
- افکار خودکشی
گرسنگی ناشی از بی اشتهایی علاوه بر مشکلات مختلف روانی و عاطفی می تواند عوارض جسمی جدی ایجاد کند، مانند:
- آهستگی ضربان قلب به طور غیر طبیعی
- افت فشار خون
- افزایش خطر نارسایی قلبی
- افزایش خطر از بین رفت بافت استخوان استخوان( کمبود توده استخوانی یا پوکی استخوان)
- آتروفی عضلات و از دست دادن قدرت عضلانی
- کم آبی بدن که در موارد شدید منجر به ناراسایی کلیه می شود.
- آمنوره و یا دوره های قاعدگی نامنظم در زنان
- تستوسترون پایین در مردان
- احساس ضعف، خستگی و سرگیجه یا تجربه حمله های غش و افتادگی
- خشکی پوست که ممکن است رنگ زردی به خود بگیرد
- خشکی و ریزش مو
- رویش مو های کرکی که برای گرم نگه داشتن پوست روی آن رشد می کنند
روش درمان پیشنهادی برای اختلال آنورکسیا
آنورکسیا یک وضعیت سلامتی جدی و بعضا کشنده، جسمی و روانی است که نیاز به تشخیص و درمان مناسب دارد. پس از تشخیص، ممکن است ترکیبی از روان درمانی، مشاوره با روانپزشک یا روانشناس و مشاوره تغذیه تجویز شود.
متخصصانی که بی اشتهایی را درمان می کنند ممکن است از روش های مختلف درمانی استفاده کنند و از ابزار های مختلفی برای کمک به شما در پیشبرد وضعیت بهبودی تان استفاده کنند. خط اول درمان معمولاً رفتار درمانی شناختی برای فرد می باشد که یک گفتگوی درمانی یک به یک و نسبتاً کوتاه مدت است و می تواند به شما در درک چگونگی ارتباط افکار و احساسات منفی در مورد خود و مواد غذایی با اختلال در خوردن کمک کند.
درمانگر می تواند به شما یاد دهد تا احساسات خود را مدیریت کرده و در ایجاد روش های جدید تفکر و رفتار در مورد غذا به شما کمک کند. در عین حال، می تواند کمکتان کند یاد بگیرید که چگونه با استرس کنار آمده و چگونه به هر یک از نگرانی ها و درگیری های گسترده تر مانند عزت نفس و روابط خود با خانواده، دوستان و همکاران خود بپردازید.
مترجم: نورا حلبی نژاد