میلیت عرضی چیست؟

میلیت عرضی چیست؟

میلیت عرضی نوعی اختلال عصبی است که در اثر التهاب نخاع ایجاد می‌شود و سیگنال های عصبی را از مغز به بقیه بدن منتقل می کند. بخش نخاع که دارای التهاب یا آسیب است، علائمی را که فرد دارد تعیین می کند. معمولاً التهاب در یک بخش باعث علائم در آن سطح و زیر آن سطح می شود. در بیشتر موارد، نخاع فوقانی تحت تأثیر قرار می گیرد و باعث اختلال در حرکت پا و مشکل در کنترل روده و مثانه می شود. شروع علائم ممکن است ناگهانی، در طی چند ساعت یا روزیا در طی چند هفته ایجاد شود.

ممکن است علت میلیت عرضی ناشناخته باشد (ایدیوپاتیک) یا ممکن است با طیف گسترده ای از مشکلات اساسی زمینه ای از جمله عفونت ها، اختلالات سیستم ایمنی و سایر اختلالات التهابی همراه باشد. آزمایشاتی که ممکن است برای تشخیص میلیت عرضی استفاده شود شامل MRI برای جستجوی فشرده سازی یا التهاب نخاع و یک سوراخ کمر (شیر ستون فقرات) است تا به دنبال شواهدی از التهاب در مایعات اطراف نخاع (مایع مغزی نخاعی) باشد.

درمان

گزینه های درمانی ممکن است شامل استروئیدهای وریدی، داروهای ضد درد، پلاسمای مایع (همچنین به نام تبادل پلاسما)، ایمونوگلوبولین داخل وریدی (IVIG) و سیکلوفسفامید باشد. بعضی از افراد علائم بهبودی کامل یا جزئی دارند، در حالی که برخی دیگر هیچ عملکرد از دست رفته را در قسمت های آسیب دیده بدن نمی یابند. بیشتر افراد تقریبا بهبود می یابند، اگرچه بهبودی 2 یا 3 سال طول می‌کشد. به طور کلی، اگر در 6 ماه اول بهبودی حاصل نشود، بهبودی چشمگیر نخواهد بود.

علت بیماری میلیت عرضی

محققان از علل دقیق بیماری میلیت عرضی مطمئن نیستند. التهابی که باعث ایجاد چنین صدمات گسترده‌ای به الیاف عصبی نخاع می‌شود. هنگامی که بدون علت زمینه‌ای رخ دهد‌، به آن ایدیوپاتیک گفته می‌شود. 60٪ میلیت عرضی ایدیوپاتیک است. مطالعات اخیر، آنتی بادی های در حال گردش به پروتئین های aquaporin-4 و الیگودندروسیت های ضد میلین را کشف کرده اند که ممکن است علت مشخصی در برخی از افراد مبتلا به میلیت عرضی باشد.

آنتی بادی ها

آنتی بادی ها پروتئین هایی هستند که توسط سلول های سیستم ایمنی بدن تولید شده و به باکتری ها، ویروس ها و مواد شیمیایی خارجی متصل می شوند تا از آسیب دیدن بدن جلوگیری کنند. در اختلالات خود ایمنی، آنتی بادی ها به طور نادرست به پروتئین های طبیعی بدن متصل می شوند. Aquaporin-4 پروتئین کلیدی است که آب را از طریق غشای سلولی سلولهای عصبی منتقل می کند. گلیکوپروتئین های الیگودندروسیت میلین بر روی لایه بیرونی میلین قرار دارد.

 بیماری ها یا عوامل زیر با میلیت عرضی همراه بوده اند:

عوامل عفونی

میلیت عرضی اغلب به دنبال عفونت های ویروسی ایجاد می شود. عوامل عفونی که مشکوک به ایجاد میلیت عرضی هستند، شامل واریسلا زوستر (ویروسی که باعث ایجاد آبله مرغان و زونا) می شود، تبخال ساده، سیتومگالوویروس، اپستین بار، آنفلوانزا، اکوویروس، ویروس نقص ایمنی بدن (HIV)، هپاتیت A، سرخک و سرخچه.

عفونتهای باکتریایی پوستی، عفونت گوش میانی (اوتیت مدیا)، سفلیس، بیماری لایم و مایکوپلاسما پنومونیه (پنومونی باکتریایی) نیز با این بیماری همراه بوده اند. در بعضی موارد، عامل عفونی ممکن است به طور مستقیم به نخاع حمله کند و علائم میلیت عرضی ایجاد کند. در سایر موارد پس از عفونت میلیت عرضی، مکانیسم سیستم ایمنی به جای عفونت های ویروسی یا باکتریایی فعال، نقش مهمی در ایجاد آسیب به اعصاب نخاعی ایفا می کند. اگرچه محققان هنوز مکانیسم های دقیق آسیب نخاعی را در این موارد مشخص نکرده اند، اما تحریک سیستم ایمنی بدن در پاسخ به عفونت نشان می دهد که یک واکنش خود ایمنی ممکن است مسئول باشد.

بیماری های خود ایمنی

میلیت عرضی گاهی در افرادی که بیماری های خود ایمنی دیگری دارند ایجاد می شود. این موارد ممکن است شامل لوپوس اریتماتوز سیستمیک، سندرم سوژرن و سارکوئیدوز باشد. در بیماری های خود ایمنی، سیستم ایمنی بدن که به طور معمول بدن را از ارگانیسم های خارجی محافظت می کند، به اشتباه به بافت خود بدن حمله می کند ، باعث التهاب و در برخی موارد آسیب به میلین در نخاع.

بیماری مولتیپل اسکلروزیس (MS)

در بعضی از افراد، میلیت عرضی اولین علائم بیماری مولتیپل اسکلروزیس (MS) یا نورومیلیت اپتیکا (NMO) است. نوعی از میلیت عرضی به نام میلییت “جزئی” (زیرا تنها بخشی از سطح مقطع نخاع را تحت تأثیر قرار می دهد) از خصوصیات بیشتری برای بیماری ام اس است. این نوع میلیت عرضی معمولاً فقط در یک طرف بدن تأثیر می گذارد. نورومیلیت اپتیک به طور معمول باعث ایجاد میلییت عرضی و نوریت اپتیک می شود (البته اب عصب بینایی که منجر به از بین رفتن بینایی می شود)، اما لزوماً در همان زمان نیست. تمام بیماران مبتلا به میلیت عرضی باید برای MS یا NMO ارزیابی شوند زیرا ممکن است بیماران مبتلا به این تشخیص ها به درمان های مختلف، به ویژه روش های درمانی برای جلوگیری از حملات بعدی احتیاج داشته باشند.

واکسیناسیون

میلیت عرضی به دنبال واکسیناسیون های خاص (هپاتیت B، سرخک- اوریون-سرخچه و دیفتری-کزاز) ممکن است ایجاد شود. اگرچه هنوز مشخص نیست که چگونه میلییت عرضی و واکسیناسیونها مرتبط هستند، اما پاسخ ایمنی پیشنهاد می شود.

تشخیص

پزشکان با در نظر گرفتن سابقه پزشکی و انجام معاینه دقیق عصبی ، میلییت عرضی را تشخیص می دهند. آزمایش مشخص شده به عنوان تصویربرداری با رزونانس مغناطیسی (MRI) ممکن است برای شناسایی هرگونه التهاب در اطراف نخاع انجام شود. پزشکان همچنین ممکن است میلوگرافی را انجام دهند، که شامل تزریق رنگ به کیسه اطراف نخاع است. سپس بیمار به بالا و پایین کج می شود تا بتواند رنگ را دور خود بچرخاند و نخاع را ترسیم کند.

آزمایش خون

آزمایش خون نیز ممکن است انجام شود تا اختلالات مختلفی مانند لوپوس اریتماتوز سیستمیک، عفونت HIV و کمبود ویتامین B12 مشخص شود. در برخی از بیماران مبتلا به میلیت عرضی، مایع مغزی نخاعی که نخاع و مغز را می ریزد حاوی پروتئین بیشتری نسبت به معمول و تعداد لکوسیت های بیشتر (گلبول های سفید) است که نشان دهنده عفونت احتمالی است. برای بدست آوردن مایعات برای مطالعه این فاکتورها ممکن است شیر ​​نخاعی (سوراخ کمری) انجام شود.

میلیت سندرم عصبی ناشی از التهاب نخاعی است ازهر 5 میلیون نفر 1 نفر مبتلا می شود درگیری در کودکان و بزرگسالان شایع است بسیاری ازبیماران در عرض 1 تا 3 ماه بهبودی خود رابدست می آورند با این حال درصد کمی از بیماران از بازگشت مجدد بیماری رنج می برند به خصوص اگر بیماری مستعد TM باشد.

بیماریها مرتبط با TM شامل:

ویروسی باکتریال بیماریهای خودایمنی سیستمیک بیماری ترمیوز شریان نخاعی و … علائم اولیه شامل: کمردرد ازدست دادن حس درپاها فلج درنیمه بدن اختلال درعملکرد روده و مثانه شایع است بسیاری ازبیماران اسپاسم عضلانی سردرد تب ازدست دادن اشتها و مشکلات تنفسی را تجربه می کنند تشخیص براساس شرح حال و معاینه فیزیکی معاینه کامل عصبی انجام میشود اگر علت TM عفونت باشد بابیوپسی و نمونه خون قابل تشخیص است اگرسایرازمایشات علت را مشخص نکرد علت میلیت ایدوپاتیک است درحال حاضر هیچ درمان موثری برای میلیت وجود ندارد و درمان اکثرا التهاب و علائم را بهبود می بخشد برخی ازپزشکان درمان با کورتیکواستروئیدها را تجویز می کنند به امید اینکه شانس بهبود وسرعت بازیابی علائم عصبی باشد.

در افرادی که توانایی بازگشت و بهبود داشته اند بعد از درمان های دارویی و در کنار فیزیوتراپی و کاردرمانی شاهد پیشرفت و سرعت بخشیدن در روند بهبودی و بازگشت بهتر شرایط ایده ال با ورزشهایی چون پیلاتس هستیم که مورد تایید پزشکان است. بنده شخصا در حال حاضر با بیماران ضایعه نخاعی و میلیت عرضی در زمینه ی پیلاتس ماشین و مت شاهد پیشرفت و ترقی زیادی هستم. شبنم دختر قهرمانیست که با افتخار تمام در کنارش این مسیر زیبا رو شروع کردم و امیدوارم هر چه زودتر بتواند از صندلی چرخدارش خداحافظی کند.

محقق

محقق: ندا طراوتی

منابع

1. Transverse Myelitis Fact Sheet. National Institute of Neurological Disorders and Stroke (NINDS). June 24, 2015; https://www.ninds.nih.gov/Disorders/Patient-Caregiver-Education/Fact-Sheets/Transverse-Myelitis-Fact-Sheet.
2. Transverse Myelitis. The Transverse Myelitis Association. 2018; https://archive.myelitis.org/resources/Information_Sheets/About_TM.pdf.
3. Transverse Myelitis. National Organization for Rare Disorders (NORD). 2015; https://rarediseases.org/rare-diseases/transverse-myelitis/.
4. Transverse Myelitis. Johns Hopkins University Transverse Myelitis Center. http://www.hopkinsmedicine.org/neurology_neurosurgery/centers_clinics/transverse_myelitis/about-tm/what-is-transverse-myelitis.html.
5. Transverse Myelitis. MayoClinic.com. http://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/transverse-myelitis/basics/causes/con-20028884?p=1.
6. Transverse Myelitis: Treatments and drugs. MayoClinic.com. February 13, 2014; http://www.mayoclinic.com/health/transverse-myelitis/DS00854/DSECTION=treatments-and-drugs.