اصول پیلاتس

اصول هدایتی پیلاتس

جوزف پیلاتس در کتابِ برگشت به زندگی از طریق کنترلولوژی، می‌نویسد که روش او صرفاً انجام دادن تمرینات آمادگی بدنی بدون درگیری ذهن نیست، بلکه رویکردی جامعی از بهتر بودن و تقویت روند طول عمر است. علاوه بر توصیف این تمرینات، او موارد زیادی را توصیه می‌کند: شرایط خواب بهینه، اهمیت گرفتن آفتاب زیاد و هوای تازه، رژیم غذایی مناسب و مشخص کردن مصرف غذا بر اساس مقدار فعالیت، لباس مناسب برای فعالیت ورزشی، تکنیک‌های راه رفتن و ایستادن و حتی چگونگی دستیابی واقعی به آن از طریق پاکیزگی با روش‌های دوش گرفتن. او گفته‌های جسورانه‌ای را بیان می‌کند؛ اما فلسفه او شاملِ ذهن، بدن و روح هست که به‌طور پیچیده‌ای باهم در ارتباط‌اند.

اصول ده‌گانه‌ی پیلاتس از منظر  Basi Pilates

1. آگاهی
2. تعادل
3. تنفس
4. تمرکز
5. مرکز
6. کنترل
7. کارایی
8. جریان
9. دقت
10. هماهنگی

آگاهی:

پیلاتس در محیطی تمرین می‌کرد که با ذهن و بدن به‌طور هم‌زمان ارتباط برقرار کند و با آگاهی بدنی همراه بود (ایزاکویتز 2014،6).

تعادل:

شما باید سعی کنید به هر طریق ممکن به تعادل برسید و آن را بخش جدایی‌ناپذیر تمرین پیلاتس قرار دهید (ایزوکواتز 2014،6).

تنفس:

تنفس اولین و آخرین عمل زندگی است. زندگی همه‌ی ما به آن وابسته است. تنفس ضعیف ریه‌ها را برای دفع بیمار، مرگ و میکروب‌های مرده به یک گورستان تبدیل می‌کند (پیلاتس 1945،23).

تنفس مترادف با زندگی و حرکت است. شامل: پیوند بین بدن، ذهن و روح… است. موتوری است که بدن را هدایت می‌کند و آن را در زمره ی روش پیلاتس قرار می دهد (ایزوکواتز 2014، 7).

تمرکز:

معمولاً تمام ذهنیت را متمرکز بر روی هدف تمرینی که انجام می‌دهی نگه‌دار. این مسئله بسیار مهمی است تا به نتایجی که به دنبال آن هستی دست‌ بیابی (پیلاتس 1945،20).

من تمرکز را به‌عنوان پلی بین آگاهی و حرکت می‌دانم (ایزوکویتز 2014،9).

مرکز:

در پیلاتس، مرکز خودت به معنایی فراتر از مرکز گرانش است؛ این به معنای متحد کردن بدن، ذهن و روح است (ایزوکویتز 2014، 9).

کنترل:

کنترلوژی با کنترل ذهن بر عضلات شروع می‌شود (پیلاتس 1945، 19).

اصلاح کنترل در تسلط مهارت، ذاتی است. اصلاح کنترل نیازمند تمرین زیاد است که می‌تواند در توسعه‌ی قدرت و انعطاف‌پذیری عضلات کلیدی کمک کند و همچنین توسعه‌‌ی اصلاح برنامه‌ی حرکتی به ارمغان می‌آورد (ایزوکویتز و کلیپینگر 2011، 2).

کارایی:

هنگامی‌که تمرینات پیلاتس را انجام می‌دهیم، تظاهری در تلاشمان نیست یا اینکه با سخت شدن حرکات و بالاتر رفتن از سطح توانمان، ناامیدی به همراه آورد. تمرکز ما بر روی کاری است که نیازمند آن هستیم و بسته به سطح انرژی بدنمان تمرین می‌کنیم نه بیش‌تر و نه کمتر (ایزوکویتز 2014، 10).

دقت:

دقت بیش‌تر احتمال دست‌یابی به هدف و منافع بیشتر از تمرین را به همراه دارد (ایزوکویتز و کلیپینگر 2011، 2).

یکی از مهم‌ترین تفاوت‌های پیلاتس و تمرینات دیگر دقت است. همان‌طور که اجرای تمرینات یوگا بدون تنفس عمیق، آگاهی ذهن و دقت مانند نرمش‌های سوئدی می‌شود، ورزش پیلاتس هم بدون این عوامل تقریباً بی‌معنا خواهد شد.

هماهنگی:

تمام و کمال هماهنگی است، نقطه  اوج تمام تلاش‌های ما برای رسیدن  است. هماهنگی یعنی تمرکز، مرکزیت و کنترل حرکت مؤثر همراه با جریان و دقت است (ایزوکویتز 2014، 12).